Λαπαροσκοπική Νεφρεκτομή ονομάζεται η χειρουργική επέμβαση αντιμετώπισης του καρκίνου του νεφρού κατά την οποία αφαιρείται είτε επιλεκτικά ο νεφρικός όγκος μόνο (μερική νεφρεκτομή) είτε ολόκληρο το νεφρό (ριζική νεφρεκτομή).

Η ρομποτική ή λαπαροσκοπική νεφρεκτομή ενδείκνυται για την αντιμετώπιση κάθε νεφρικού όγκου ύποπτου για κακοήθεια στον απεικονιστικό έλεγχο (υπερηχογράφημα, αξονική/μαγνητική τομογραφία). Η κυριότεροι παράμετροι από τους οποίους εξαρτάται το αν ένας ασθενής με όγκο νεφρού θα υποβληθεί σε μερική ή ριζική νεφρεκτομή είναι το μέγεθος του όγκου και η θέση του. Γενικά μικρότεροι περιφερικοί όγκοι έχουν την τάση να αντιμετωπίζονται με μερική νεφρεκτομή ενώ μεγαλύτεροι κεντρικοί όγκοι σε άμεση επαφή με τα νεφρικά αγγεία και το αποχετευτικό σύστημα έχουν την τάση να υποβάλλονται σε ριζική νεφρεκτομή.

Το ογκολογικό αποτέλεσμα της  λαπαροσκοπικής νεφρεκτομής δεν διαφέρει από αυτό της ανοικτής ή της ρομποτικά υποβοηθούμενης νεφρεκτομής και εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τα ογκολογικά χαρακτηριστικά της νόσου. Νεφρεκτομή για νόσο η οποία αντιμετωπίζεται πριν δώσει μεταστάσεις ισούται με πλήρη ίαση για την συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών.

Η ανοικτή χειρουργική πρόσβαση κατά τη ριζική νεφρεκτομή αποτελεί τον κανόνα στην αντιμετώπιση του καρκίνου του νεφρού στη χώρα μας προσφέροντας πολύ καλά ογκολογικά αποτελέσματα. Εντούτοις, η επέμβαση διενεργείται διαμέσου μιας μεγάλης τομής στην υποπλεύρια κοιλιακή χώρα και συνοδεύεται από σημαντική νοσηρότητα όπως διεγχειρητική απώλεια αίματος, μετεγχειρητικός πόνος, δημιουργία ευμεγέθους, αντιαισθητικής υποπλεύριας ουλής, χαλάρωση κοιλιακού τοιχώματος πέριξ της τομής και παρατεταμένη νοσηλεία. Η λαπαροσκοπική τεχνική επιτρέπει την διενέργεια των ίδιων χειρουργικών βημάτων με την ανοικτή τεχνική διαμέσου ενός πολύ μικρού χειρουργικού τραύματος (4 τομές του 1 εκατοστού) ελαχιστοποιώντας τον μετεγχειρητικό πόνο, επιταχύνοντας την επαναφορά στις φυσιολογικές δραστηριότητες του ασθενούς, εξασφαλίζοντας παράλληλα ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Η τεχνική παρουσιάζει μικρότερη νοσηλεία έναντι της ανοικτής χειρουργικής με το πλείστο των ασθενών να αποχωρούν από τον νοσοκομείο την επομένη του χειρουργείου και αύξηση της ικανοποίησης των ασθενών συνεπεία της μειωμένης μετεγχειρητικής νοσηρότητας.

Οι δύο κυριότερες επιπλοκές κάθε επέμβασης νεφρού είναι η διεγχειρητική αιμορραγία και η εγκατάσταση νεφρικής ανεπάρκειας.
Η αφαίρεση του νεφρού κατά την μερική ή ριζική νεφρεκτομή ασχέτως της τεχνικής που θα ακολουθηθεί (ανοικτή, λαπαροσκοπική, ρομποτικά υποβοηθούμενη λαπαροσκοπική) είναι μια επέμβαση που καλείται να διαχειριστεί μεγάλα αγγεία του ανθρωπίνου σώματος (νεφρική αρτηρία και φλέβα, αορτή και κάτω κοίλη φλέβα). Ως εκ τούτου είναι μια επέμβαση με κίνδυνο μεγάλης αιμορραγίας. Η λαπαροσκοπική τεχνική προσφέρει άριστη πρόσβαση και μεγενθυμένη όραση υψηλής ευκρίνειας στο επεμβατικό πεδίο με αποτέλεσμα την διαχείριση όλων των σημαντικών ανατομικών δομών υπό άμεσο οπτικό έλεγχο και τον περιορισμό έως πλήρους εξαφάνισης των περιστατικών μαζικής αιμορραγίας. Παράλληλα, η εγκατάσταση υψηλών ενδοκοιλιακών πιέσεων κατά τη λαπαροσκόπηση περιορίζει την φλεβική αιμορραγία από τους ιστούς με αποτέλεσμα όλες οι επεμβάσεις να χαρακτηρίζονται ως αναίμακτες.
Η παραγωγή ούρων είναι μια απαραίτητη λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος που φυσιολογικά επιτελείται από δύο νεφρικές μονάδες. Αφαίρεση μέρους ή ολόκληρης της μίας νεφρικής μονάδας (κατά την μερική η ριζική νεφρεκτομή αντίστοιχα) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον επηρεασμό της συνολικής λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος.

Δεδομένου ότι ο νεφρός είναι ένα πολύ ισχυρά αιματούμενο όργανο, προκειμένου να αποκοπεί κάποιος όγκος από το σώμα του, απαιτείται η διακοπή της παροχής του αίματος μέσω της τοποθέτησης μιας αγγειολαβίδας στην νεφρική αρτηρία. Η πρόσκαιρη αυτή διακοπή της αιμάτωσης έχει αρνητικές συνέπειες για την λειτουργία του νεφρού οι οποίες καθίστανται δυσμενέστερες όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα της ισχαιμίας. Η σύγχρονη τάση στην χειρουργική αντιμετώπιση του νεφρικού καρκίνου περιλαμβάνει την εκτομή του νεφρικού όγκου χωρίς καθόλου διακοπή της αιμάτωσης (clampless partial nephrectomy ή selective clamping). Ο χειρισμός αυτός επιτυγχάνεται με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης σε επίπεδα που αναστέλλεται η φλεβική αιμορραγία και με την εκπυρήνιση του όγκου σε επίπεδο που συναντιούνται μόνο μικροί, εύκολα ελεγχόμενοι αγγειακοί κλάδοι. Η τεχνική έχει ένδειξη σε καλά περιεγραμμένους νεφρικούς όγκους και είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη στην χειρουργική ασθενών με έναν μόνο νεφρό, βελτιστοποιώντας τη διατήρηση της νεφρικής λειτουργίας.